Fortaleza do Temple

Fortaleza do Temple
Coordenadas	48°51′55″N 2°21′44″L
Estilo arquitectónico
Estilo orixinal	Románico
Estilo actual	Engadidos diversos; derrubada no século XIX
Estado actual	Derruída
[ editar datos en Wikidata ]

A área do Temple en 1734 - detalle do mapa Turgot de París.

A Fortaleza do Temple ou Torre do Temple, en francés Prieuré hospitalier du Temple ou Maison du Temple é un xardín de París, no 3° distrito, establecido en 1857. É unha das 24 prazas da cidade planificadas e creadas por Georges-Eugène Haussmann e Jean-Charles Adolphe Alphand. A Praza ocupa o lugar dunha fortaleza medieval de París, construída polos templarios. Partes da fortaleza foron máis tarde utilizadas como prisión durante a Revolución Francesa, e despois demolidas a mediados do século XIX.

Historia

Cabaleiros Templarios

Os cabaleiros da Orde do Temple comezaron no século XII, construíndo primeiro un forte (Vieux Temple ou Templo Antigo) en Le Marais. No século XIII construíuse unha nova fortaleza como sede central europea. O recinto, chamado enclos du Temple, tiña orixinalmente unha serie de edificios importantes para o funcionamento da Orde, e incluía unha igrexa e un enorme torreón coñecido como Grosse Tour (gran torre) que albergaba unha serie de preciadas posesións da Orde, e unha torre máis pequena chamada Tour de César (Torre do César).

A localización das torres está debuxada no piso fronte ao concello, na rue Eugène Speller [ fr ] . As pesadas portas da Grosse Tour aínda existen e consérvanse no Château de Vincennes, cuxa gran torre, atribuída a Raymond du Temple [ fr ] da catedral de Notre-Dame, especúlase que se inspirou na fortaleza templaria próxima.^{[Cómpre clarificar]}

Revolución Francesa

O Templo tamén é coñecido por ser o lugar onde a familia real francesa foi encarcerada no momento da Revolución. Os membros da familia real presos na torre do Templo foron:

• O rei Lois XVI, do 13 de agosto de 1792 ao 21 de xaneiro de 1793, cando foi levado para ser guillotinado na praza da Revolución ;
• María Antonieta, do 13 de agosto de 1792 ao 1 de agosto de 1793 na torre do Temple. Despois levárona á Conciergerie, desde onde finalmente foi levada tamén á guillotina;
• Madame Élisabeth, que permaneceu 21 meses na torre antes de ser levada o 9 de maio de 1794 á Conciergerie e guillotinada ao día seguinte;
• Lois XVII, desde o 13 de agosto de 1792 até a súa morte de tuberculose na torre o 8 de xuño de 1795, aos dez anos de idade;
• A princesa Marie-Thérèse, que permaneceu na torre durante tres anos e catro meses antes de ser enviada ao exilio.

Demolición

Portas superviventes da Grosse Tour, que agora se atopan no Château de Vincennes

En 1808, o Templo converteuse nun lugar de peregrinación para os monárquicos ou realistas, polo que Napoleón ordenou a súa demolición, que levou dous anos. Os restos foron demolidos ao redor de 1860 por orde de Napoleón III.

Hoxe

Hoxe a súa localización é unha estación do metro de París, que dá servizo ao Carreau du Temple (mercado cuberto) e ao Palais de Justice (tribunais de Xustiza) do terceiro distrito.

O xardín inclúe un miradoiro, un parque infantil, céspedes abertos ao público do 15 de abril ao 15 de outubro, fontes e un estanque cunha fervenza artificial, construído a partir de rochas traídas do bosque de Fontainebleau. A cuadrícula que rodea a praza foi deseñada polo arquitecto Gabriel Davioud. A praza contén case 200 variedades de plantas, entre as que se atopan moitas especies como abeleiras, algunhas exóticas como un Ginkgo biloba, unha Gleditsia triacanthos, un Pterocarya fraxinifolia, unha Koelreuteria paniculata, unha cedrela e un marmelo chinés (pseudocydonia). En 2007, a praza recibiu o selo "Espazos verdes ecolóxicos" outorgado por ECOCERT, a certificación ecolóxica internacional.

Hai dúas estatuas, unha representa ao compositor Pierre-Jean de Béranger, que vivía na rúa próxima, que máis tarde tomou o seu nome, e outra estatua de bronce, de Amédée Donatien Doublemard erixida cunha subscrición pública aberta en 1879 polo xornal ''La Chanson'', e destruída en 1941. Foi substituída en 1953 pola actual estatua de pedra Henri Lagriffoul.

Outra estatua, un busto sobre un pedestal, está dedicada: "Ao fundador de B. Wilhelm 1781 Orphéon francés '' encima dun retrato de medallón e a inscrición "A Eugène Delaporte fundador 1818-1886".

O 26 de outubro de 2007 inaugurouse un monumento no céspede da praza principal do Temple. Leva os nomes e as idades de 85 "pequenos que non teñen tempo de ir á escola", nenos xudeus de 2 meses a 6 anos que vivían no distrito 3 e foron deportados entre 1942 e 1944 e despois asasinados en Auschwitz. Este monumento foi inaugurado coa presenza de varios centos de persoas, cargos electos da cidade e distrito, representantes de asociacións e dos Fillos e Fillas de Xudeus Deportados de Francia. O monumento é un dos varios que homenaxean aos 11.400 nenos xudeus deportados de Francia. As listas de nenos foron compiladas a partir dos rexistros escolares e cívicos por Serge Klarsfeld.

Na literatura

• Na serie Aubrey-Maturin de Patrick O'Brian, o capitán Jack Aubrey, o doutor Stephen Maturin e un mozo oficial lituano, Jagiello, están presos na prisión do Temple en The Surgeon's Mate.

• The Temple in art
• 
  Miniatura das Horas de Étienne Chevalier co Temple ao fondo
• 
  Lois XVI na Tour du Temple, de Jean-François Garneray (1755-1837).
• 
  María Antonieta, na Torre do Temple, atribuída a Kucharsky